Pour moi, la photographie est un désir absurde de vouloir préserver l’insaisissable. Je cherche les nuances cachées, les gestes et les émotions que les mots ne peuvent exprimer. À chaque déclenchement, je le sais : l’instant est déjà passé, et pourtant j’essaie de le retenir, même s’il demeure éphémère.
Ce que je vois me touche, mais un autre peut l’expérimenter autrement. C’est justement cette liberté qui rend la photographie si particulière : l’inconnu, le non-dit, l’espace pour disparaître sans jugement.
Fotografie is voor mij een absurd verlangen in het willen bewaren van het ongrijpbare. Ik zoek naar de verborgen nuances, gebaren en emoties die woorden niet kunnen vangen. Elke klik weet ik: het moment is al voorbij, maar toch probeer ik het vast te houden, zelfs al blijft het vluchtig.  
Wat ik zie raakt mij, maar een ander kan het anders ervaren. Juist die vrijheid maakt fotografie bijzonder: het onbekende, het onvertelde, de ruimte om te verdwijnen zonder oordeel.
Raoul Daniels
.